De Kabbala
Toen de Joden werden verleid tot het aanbidden van de kosmische natuurgoden en door de Heer als straf daarvoor in ballingschap naar Babylon werden gezonden, hebben sommige Joodse priesters daar een diepgaande studie gemaakt van de oude Babylonische mysteriën (hekserij). Deze priesters ontwikkelden een filosofie die later "Kabbala" werd genoemd, hetgeen betekent "ontvangen"- of "hetgeen ontvangen werd". De centrale leerstelling van de Kabbala handelt, volgens de Kabbalisten, over het zichtbaar maken van de verborgen en niet-kenbare God in de volheid van de zichtbare God Die men kent uit Zijn werken. Met andere woorden: zij trachten uit te leggen hetgeen verborgen is en de Here niet heeft geopenbaard. De wetenschappelijke naam voor deze wetenschap is "metafysica".
Het woord "Kabbala" is afgeleid van het Hebreeuwse "kabel" dat "ontvangen" betekent hetgeen inhoud dat de Kabballa werd ontvangen in de vorm van bijzondere openbaringen aan een paar uitverkorenen die speciaal waren verkozen voor dit voorrecht vanwege hun heiligheid.
Deze Joodse beweging sloeg niet aan bij de Joden als volk tot ongeveer negen eeuwen na Christus' opstanding. Ze bereikte haar hoogtepunt in Spanje, waar een Kabbalistische Bijbel, de "Zohar"werd gepubliceerd. Deze was samengesteld door Moses de Leon tegen het einde van de 13e eeuw. Hij nam in de Zonar, hetgeen "boek der helderheid" betekent, de leerstellingen van de Gnostici en Neo-platonisten op, dat de ziel onsterfelijk is en dat de gebondenheid van de ziel aan het lichaam een ongelukkige doch tijdelijke zaak is.
Kabbalisten geloven in reïncarnatie en ze geloven ook dat God voorziet in alle kennis. Zij beweren dat de Schrift belangrijke symbolen bevat die, mits op de juiste wijze geanalyseerd, geheimen onthullen over de schepping van het universum. Zij geloven dat deze geheime combinaties van woorden en symbolen kunnen worden gemanipuleerd om magische resultaten te bereiken.
Anders dan de oude hekserij geloven de Kabbalisten dat de Godheid bestaat uit 10 emanaties van de Ene God. Deze Joodse Kabbalisten geloven echter niet, zoals de heidenen, dat deze emanaties goden zijn, maar een complex organisme dat bestaat uit 10 emanaties, machten en concentratiepunten, dat zij de "Sefiroth" noemen. Deze 10 aspecten van de Levende Godheid, de Wereld van de Emanaties of Wereld van de Sefiroth zijn niet de sterren, beweren de Kabbalisten, maar de Godheid in Zijn bestaande aspect.
Het is geestverwarrend om te trachten iets van deze baarlijke nonsens te begrijpen; wij vragen de lezer echter een beetje geduld, want hij moet een klein beetje kennis hebben van de Kabbala om de filosofieën te begrijpen die achter de geheime genootschappen zitten. Want uit die Kabbala halen de moderne hekserij en de geheime genootschappen veel van hun kennis, naar zij beweren.
Net zoals de hekserij leert ook de Kabbala dat de mens een microkosmos (een miniatuur-universum) is en dat hij zowel mannelijke als vrouwelijke elementen heeft in de Godheid. Het vrouwelijke element van de Godheid wordt gevonden in één van de 10 emanaties (Sefiroth). De Shekinah (de wolk boven het Verzoendeksel in de Tabernakel) is dat vrouwelijke element omdat deze het passieve aspect van het Goddelijke is, de manifestatie van goddelijke macht die de hele schepping vitaliseert.
De Kaballisten zeggen dat de mens geestelijke gemeenschap kan hebben met God door deze Shekinah. Uit "Hasidic Prayer" van Louis Jacobs, blz.61, citeren wij: "Maar wat betreft het feit dat Mozes in de Zohar heeft gezegd dat hij gemeenschap heeft gehad met de Shekinah!
Tishby heeft toch aangetoond dat er in feite veel passages in de Zohar staan waarin erotische symboliek wordt gebruikt voor de relatie van de Mens met God, en dat niet alleen met betrekking tot Mozes." Jacobs gaat verder: "Bij voorbeeld, de Zohar zegt dat, wanneer een man niet bij zijn vrouw kan zijn -wanneer hij van huis is, of wanneer hij de Torah bestudeert, of wanneer zij haar perioden heeft- de Shekinah bij hem is zodat hij mannelijk en vrouwelijk kan zijn."
Een andere heiligschennende lering van de Kabbala vindt men in haar filosofie over de 10 emanaties (Sefiroth). De Kaballisten beweren dat de 10 Sefiroth de Boom des Levens vormen waaruit het universum is voortgekomen, en dat de mens zich kan verenigen met, of worden tot, de Ene, door te "stijgen door de sferen", d.w.z. in geestelijk opzicht de ladder van de Sefiroth te beklimmen om God te bereiken.
In de Kabbalistische magie moet de leerling alle tien Sefiroth ervaren en leren beheersen om de hoogste perfectie en macht te bereiken, want de Boom van de Sefiroth vormt een kosmisch diagram, het basispatroon dat laat zien hoe het universum geordend is en hoe de onderlinge relatie is van de verschijnselen daarin. En omdat de mens een miniatuur-replica is van het universum en van God, is hij dus in staat om zich in geestelijk opzicht te ontwikkelen om zo zelf God te worden.
Zijn deze godslasterlijke woorden niet een echo uit Eden? "...en gij zult als god wezen..." (Gen. 3:5). De Kabbala leert dat de mens de grootheid kan bereiken van de almachtige God. Wie zou het wagen om zoiets te beweren? Zijn woorden zijn opgetekend in Jes. 14:12-15...
Net zoals bij de leerstellingen van de Rooms Katholieke kerk vindt men in de Kabbalistische literatuur een enorme massa godslasterlijke uitspraken tegen de God des Hemels. Plaatsgebrek belet ons echter om verder door te dringen in dit diabolische systeem van misleiding.Wat de Kabbala in de grond van de zaak is kan echter in een woord worden samengevat: MAGIE, en haar wortels liggen in Babylon. Kabbalistische magie bestaat in hoofdzaak uit het groeperen van cijfers en het combineren van Hebreeuwse letters en hun cijferwaarden tot magische vierkanten en anagrammen. * 2
De Kabbalisten beweren dat Mozes gebruik heeft gemaakt van magie om de plagen over de Egyptenaren te brengen. Het was echter niet Mozes die de plagen op de Egyptenaren deed vallen, maar God Zelf. Meer over de Kabbala en over hoe massa's mensen erdoor zijn misleid volgt verder op, als wij een studie gaan maken van de leringen en doelstellingen van de geheime genootschappen.
