De ware gedaante van Hermes
Hoewel deze Hermetische boeken dus niet direct van Hermes komen, zoals de occultisten beweerden, zijn er echter toch wel een aantal interessante wetenswaardigheden over wie Hermes, de legendarische god van de wijsheid, eigenlijk geweest is. Om te beginnen moeten wij de andere goden van het oosten, waarvan Hermes de westerse equivalent was, eens aan een nadere beschouwing onderwerpen. In de geschiedenis staan zij bekend als "Nebu" of "Nabu" en "Bel".
Alexander Hislop, die jaren besteed heeft aan research om de Babylonische oorsprong van de oosterse goden te achterhalen, heeft een paar belangwekkende feiten uit de oudheid beschreven in zijn boek "The Two Babylons." Op blz. 25 en 26 lezen we: "Als Ninus Nimrod was (in de voorafgaande zin staat dat Ninus de zoon van Bel was), wie was dan de oorspronkelijke Bel? Dat moet Kush zijn geweest; want Gen. 10:8 zegt: 'En Kush gewon Nimrod', en Kush wordt gewoonlijk voorgesteld als de vooroploper in de grote afval. Maar Kush, de zoon van Cham * 5, was Hennes of Mercurius, want 'Hennes' is een Egyptisch synoniem voor 'zoon van Cham'* Hermes nu was de grote beginprofeet van de afgodendienst, want hij werd door de heidenen erkend als de uitvinder van hun godsdienstige rituelen en de uitlegger van de wil der goden."
Voor de occultisten zijn de Egyptische mysteriën per traditie een sleutel tot een volkomen kennis van het universum en de mens. Maar de werkelijkheid is, dat de Egyptenaren hun kennis van de mysteriegodsdienst hebben gekregen uit Babylon.
In de traditie van de schrijvers uit de oudheid wordt Ninus de zoon van Bel genoemd die door Gesenius wordt geïdentificeerd als Nebo, de profetische god uit het oude Babyion. En Hyginus, een andere schrijver uit de oudheid, toont aan dat Nebo Mercurius was. Voorts vertelt hij een legende over een spraakverwarring die lijkt op het Bijbelse verhaal:
"Eeuwen geleden leefden de mensen onder de regering van Jove (kennelijk niet de Romeinse god Juoiter, maar de Hebreeuwse Jehovah), zonder steden en wetten, en zij spraken allen één taal. Maar doordat Mercurius had uitgelegd wat de mensen zeiden (vandaar dat een uitlegger 'Hermeneutes' werd genoemd), bracht hij verdeeldheid tussen de volken en de onenigheid nam een aanvang" (The Two Babylons, p.26).
De heidenen noemden vaak plaatsen en steden naar hun voornaamste goden. Zo is er een berg "Nebo" ten oosten van Jordanië tegenover Jericho, in Moab, met een top die Pisgah werd genoemd, en daar heeft de Here Mozes het beloofde land laten zien waarin hij niet mocht binnengaan vanwege zijn overtreding (Deut 32:49). Het woord "Nebo" betekent "hoogte".
Het woord "Baal" betekent "Heer", maar de naam "Bel" betekent "hij die in verwarring brengt". Bij de ouden werden de namen Baäl en Bel dikwijls door elkaar gehaald, zoals dat bij de moderne geleerden ook vaak gebeurt. De Bijbel laat duidelijk zien dat Baäl en Bel twee verschillende goden waren met TWEE verschillende namen. In Jer. 50:2 en 51:44 lezen we:
"Verkondigt onder de heidenen en doet horen, en werpt ene banier op, laat horen, verbergt het niet; zegt: Babel is ingenomen, Bel is beschaamd; Merodach is verpletterd, hare afgoden zijn beschaamd, hare drekgoden zijn verpletterd" ..."En Ik zal bezoeking doen over Bel te Babel, en Ik zal uit zijnen muil uithalen wat hij verslonden heeft; en de heidenen zullen niet meer tot hem toevloeien, want ook Babels muur is gevallen."
Dus Bel de verwarringmaker, oftewel de god der verwarring, zou zelf in verwarring worden gebracht door de vernietiging van Babylon, de bakermat van alle heidense godsdiensten. De naam "Babylon" betekent zelf "verwarring". Heden ten dage is die stad precies zoals de Bijbel heeft voorspeld dat ze zou zijn, en ze is een symbool van godsdienstige verwarring in de hele wereld die in deze laatste dagen van haar geschiedenis, zal worden verenigd onder één banier.
Bij de Romeinen werd de god Bel, die in werkelijkheid dus Nimrods vader Kush is geweest, vereerd als "Janus" met de twee gezichten, de god der goden. Hislop citeert Ovidius, een Romeinse dichter: "Hij van wie alle andere goden afstammen is ertoe gebracht om van zichzelf te zeggen: 'de ouden noemden mij Chaos.'"
Vandaag de dag wordt de naam van deze god, Chaos, in onze taal gebruikt om verwarring aan te duiden. Het symbool van deze god was een knots en Hislop gaat verder: "...dat symbool is een knots; en het woord 'knots' in het Chaldeeuws komt van een woord dat betekent 'versplinteren' of 'verstrooien'. Hij die de spraakverwarring veroorzaakte was degene die de aanvankelijk verenigde wereldbevolking verstrooide (Gen. 11:1).
Hoe betekenisvol is dat symbool, de knots, als herinnering aan het werk van Kush, in zijn hoedanigheid van Bel, de verwarringmaker? En die betekenis word nog duidelijker als wordt teruggegrepen op de Hebreeuwse tekst van Gen. 11:9; daaruit blijkt dat precies dat woord, waar een knots zijn naam ontleent, wordt gebruikt op de plaats waar staat geschreven dat, tengevolge van de spraakverwarring, de kinderen der mensen werden verspreid over de gehele aarde. De naam 'Kush' wordt ook wel geschreven als 'Khus', want sh wordt in het Chaldeeuws vaak s, en Khus mag ook worden uitgesproken als 'Khawos' of 'Khaos'" (The Two Babylons, p.27).
Uit Jes. 46:1 blijkt dat Nebo en Bel synoniem zijn: "Bel is gekromd, Nebo wordt nedergebogen, hunne (Babels) afgoden zijn geworden voor de dieren en voor de beesten..."
En het symbool van deze god, de knots, wordt in de Schrift "hamer" genoemd: "Hoe is de hamer der ganse aarde zo afgehouwen en verbroken, hoe is Babel geworden tot ene ontzetting onder de heidenen!" (Jer. 50:23). Daaruit blijkt dat dus Bel en Baal, oftewel Kush en Nimrod, de oorzaak van zijn geweest van het feit, dat de bewoners van deze wereld over het ganse aardoppervlak zijn verspreid, doordat zij astrologie, magie en necromantie hebben geïntroduceerd bij hun streven om een anti-christelijke samenleving op te bouwen die "de heerlijkheid van den onverderfelijken God heeft veranderd in de gelijkenis van een beeld van een verderfelijken mens en van gevogelte en van viervoetige en kruipende gedierten. Daarom heeft God ze ook overgegeven in de begeerlijkheden hunner harten tot onreinheid, om hunne lichamen onder elkander te onteren; als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen, en het schepsel geëerd en gediend hebber, boven den Schepper, die te prijzen is in eeuwigheid. Amen" (Rom. 1:23-25.)
Laten wij nu eens de naam "Hermes" nader beschouwen -degene van wie de geheime genootschappen en de occulte broederschappen beweren hun filosofieën te hebben afgeleid. Volgens Hislop is het woord "Her" in het Chaldeeuws synoniem met "Ham" of "Khem", hetgeen betekent "hij die verbrand is" of "de brandende". Deze naam gaf aanleiding om Ham heimelijk te identificeren met de zon en op die manier de patriarch naar wie het land Egypte was genoemd te vergoddelijken.
De Schrift zelf verklaart dat Egypte is gesticht door Ham of Cham: "Daarna kwam Israël in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham." En verderop: "Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en wonderwerken in het land van Cham" (Psalm 105:23,27). Hislop gaat verder: "'Her' is de naam van Horus die wordt geïdentificeerd met de zon (Bunsen, Vol.I, p.507), waaruit blijkt dat die naam werkelijk is afgeleid zoals ik daarnet heb aangetoond. Dan het tweede gedeelte: 'Mes' komt van 'Mesheh' of, zonder de laatste lettergreep die, volgens Parkhurst 'Sub Voce' blz.416 mag worden weggelaten, 'Mesh', hetgeen betekent 'doen ontstaan'" (The Two Babylons, p.25).
Dit alles betekent dat de oude Egyptenaren het woordje "Mes" gebruikten om de afstamming aan te duiden van degene in wiens naam het werd verwerkt. Dit verklaart de namen van Egyptische koningen zoals RaMESes, hetgeen betekent "zoon van Ra" (de Egyptische zonnegod wiens incarnatie was Osiris). Dus Hermes betekent "zoon van Her" (of Cham); hij is dus Kush, want"... Chams zonen zijn: Kush en Mizraïm en Put en Kanaan." Gen. 10:5).
Het was dus in werkelijkheid Kush die door de oude volken werd vereerd als Hermes, Bel, Nebo, Mercurius, etc., hun god van wie zij astrologie, magie, spiritisme en dergelijke hadden geleerd aan deze zijde van de zondvloed. Hier zijn nog meer verbijsterende feiten over de moderne geheime genootschappen waarvan zelfs de meeste van hun eigen leden niet op de hoogte zijn.
