Genade en de Wet

Alejandro Bullón

LEVEN MENSEN OM te eten, of eten ze om te leven? Oorzaak en resultaat met elkaar verwarren, kan catastrofaal zijn. Het is net als het voeden van een lijk met het doel het te reanimeren. We zouden gefrustreerd raken. In die wonderbaarlijke verlossingservaring, is de oorzaak goddelijke genade en het gevolg, gehoorzaamheid. Sleutelen aan deze volgorde, doet de deur open voor chaos.

       Mijn incidentele reisgezel tijdens een vlucht, een fervent Christen, verraste me met een onverwachte vraag, “Waarom hameren sommigen op de geldigheid van de wet, als die wet iets van het Oude Testament is?

       Net als deze heer, nemen vele oprechte Christenen aan dat de wet een vraagstuk van het Oude Testament is, dat niet samengaat met de genade van het Nieuwe Testament. Genade tegenover de wet stellen, is niet logisch. Ze komen beide van dezelfde God, “iedere gave, die goed, en elk geschenk dat volmaakt is, daalt van boven neder, van de Vader der lichten, bij wie geen verandering is of zweem van ommekeer” (Jakobus 1: 17). 

Hij is eeuwig, en Zijn Woord is eeuwig. ( Hebreeen 13:8) De wet en de genade schijnen duidelijk in zowel het Oude als in het Nieuwe Testament. Alleen al in het tweede gedeelte van de Bijbel wordt 223 keer melding gemaakt van de wet; genade wordt 184 keer genoemd. Er zou geen reden voor genade zijn als de wet niet bestond. Beide stammen uit het goddelijke brein.

       De ogenschijnlijke tegenstrijdigheid tussen wet en genade, is het resultaat van het niet goed begrijpen van de plaats die ze in het verlossingsplan innemen. Genade is de oorzaak van verlossing; gehoorzaamheid aan de wet is zijn resultaat. Paulus bevestigt: “Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf: het is een gave van God; niet uit werken, opdat niemand roeme ” (Efeze 2: 8, 9).

De helderheid van deze uitspraak is als de middagzon. Verlossing is geen oorkonde voor het houden van de wet. Noch is het een gouden medaille voor de persoon die de wet in acht neemt. Verlossing is niet afhankelijk van menselijke inspanning. Het is een hemelse gift. Het is genoeg om erin te geloven en het te accepteren. God doet alles. Mensen ontvangen alleen.

       Echter, om mensen de noodzaak van verlossing te laten gevoelen, moeten ze begrijpen dat ze hebben gezondigd. Zieke mensen zullen nooit medicamenten innemen als ze niet van hun situatie bewust zijn.

En wat is zonde? Johannes antwoordt: “Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid” (1 Johannes 3: 4). Als er geen wet is, volgens deze definitie, zou zonde niet bestaan, en als zonde geen realtiteit was, wat zou het nut van genade dan zijn?

Goddelijke genade kwam in actie om het probleem van de zonde op te lossen. “En later is de wet erbij gekomen, zodat de overtredingen toenamen; maar waar de zonde toenam, werd ook de genade steeds overvloediger” ( Romeinen 5: 20).

De mensheid was verloren doordat die van God gescheiden was en tegen Zijn wet had gezondigd. Hij kon niets anders doen dan vertrouwen te stellen in de reddende genade van Christus. Jezus is de enige oplossing. “En de behoudenis is in niemand anders, want er is ook onder de hemel geen andere naam aan de mensen gegeven, waardoor wij moeten behouden worden ” (Handelingen 4: 12).

       Maar nu rijst de vraag: Hoe moet dan de persoon, die door Christus’ genade is gered, leven? Paulus leert: “dat gij, wat uw vroegere wandel betreft, de oude mens aflegt, die ten verderve gaat, naar zijn misleidende begeerten, dat gij verjongd wordt door de geest van uw denken, en de nieuwe mens aandoet, die naar (de wil van) God geschapen is in waarachtige gerechtigheid en heiligheid ” (Efeze 4: 22 – 24).

De ervaring van de verlossing, maakt de mens gevoelig voor de goddelijke wil, die  in Gods wet staat beschreven. Maar de wet heeft geen reddende functie; de wet toont slechts het zondig karakter van de mens en laat die de noodzaak gevoelen om Christus te ontvangen. Paulus geeft blijkt van dit concept door te zeggen: “Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Volstrekt niet! Ja, ik zou de zonde niet hebben leren kennen, tenzij door de wet; immers, ook van de begeerlijkheid zou ik niet geweten hebben, indien de wet niet zeide: gij zult niet begeren. ” (Romeinen 7: 7).

       De apostel Jakobus maakt deze gedachte af door te stellen dat de wet als een spiegel is die de menselijke realiteit weerspiegeld ( Jakobus 1: 23 – 25). Als ik naar me zelf in de spiegel kijk en ontdek dat er vuil op mijn gezicht is, is het wassen van mijn gezicht, het volgende wat ik doen moet;  maar dan niet met de spiegel, maar met water.

       Het kennen van Jezus is het geheim van verlossing en van een overwinnend leven!. Kennis, is volgens de apostel Paulus, niet een romantische ervaring of een simpele liefdesverklaring. Daarom stelt hij: “En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij zijn geboden bewaren. Wie zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet ” (1 Johannes 2: 3, 4).   

       Heeft Jezus uw hart verovert door aan het kruis van Calvarie voor uw zonden te sterven? Leeft deze ervaring in u? Houdt u met heel uw hart van Jezus? Als dat zo is, zie dan Zijn liefdevolle blik die naar u kijkt en hoor Zijn liefelijke stem zeggen: “Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren ” (Johannes 14: 15).

-

Alejandro Bullón, a voorganger en een internationale evangelist. Hij is the auteur de auteur van meer dan twintig boeken, waaronder “Gaan tegen de stroom in”.